Tabulatuur

betekenis & definitie

Tabulatuur - (van Lat. Tabula = tafel), een in de Middeleeuwen gebruikelijk muziekschrift, voor die instrumenten, waarop het mogelijk was, meerstemmig te spelen, dus — in hoofdzaak — voor luit en orgel. Voor dit schrift werden geen nootteekens, maar letters en cijfers, op lijnen gegroepeerd, aangewend; om de rythmische indeeling aan te geven gebruikte men dezelfde steeltjes, vlaggetjes en strepen, die een bestanddeel van ons notenschrift vormen. Men kende luit- en orgel-t., en van deze weer Italiaansche, Duitsche, Fransche, enz. variëteiten.