Wat is de betekenis van Tabulatuur?

Specifieke notatiewijze voor bepaalde solistische instrumenten (luit, orgel), niet met notentekens, maar met cijfers en letters (gebruikelijk tot in de 18e eeuw).

Tabulatuur (Lat. tabula, tafel) is een muzieknotatie die voorschrijft welke handelingen op een instrument moeten worden verricht om een bepaald muzikaal resultaat te verkrijgen, dit in tegenstelling tot de conventionele notatie die op abstracte wijze het klinkende resultaat zelf weergeeft. Bij een tabulatuur wordt onder andere van letters, cijfers...

Tabulatuur is muziekschrift dat bestaat uit cijfers, letters en andere tekens (zie teken (1)) en dus sterk afwijkt van het normale notenschrift. Voor verschillende snaarinstrumenten (gitaar, basgitaar) wordt naast het traditionele notenschrift ook gebruik gemaakt van tabulaturen.

[MLat. tabulatura] het aanduiden van tonen door letters en cijfers.

aanduiding van tonen door letters en cijfers; muziekschrift

muziekschrift dat door middel van cijfers, letters, lijnen en andere tekens aangeeft op welke plaats op een instrument een of meer tonen gespeeld moeten worden.

15de-eeuwse wijze van muziekschrift voor orgel, klavier en luit.

1. het speciale noten- of greepschrift waarvan men zich vooral in de 16de en 17de eeuw bediende voor akkoordinstrumenten als orgel, luit, theorbe, gitaar: 2. de compositieregels van de meesterzangers.

toonaanduiding door letters vóór de uitvinding van het notenschrift,