Subject - (het ten grondslag gelegde, liggende) is logisch-grammatisch : datgene in een oordeel, dat op een of andere wijze bepaald wordt, waarvan iets wordt gepraediceerd, b.v. goud in het oordeel : goud is geel. — In psychol. zin is s. het doorlevende, voorstellende, kennende, voelende en willende wezen, in tegenst. tot het object, d.i. datgene, waarop het voorstellen, kennen, enz. gericht is. — „Subjectief” beteekent nu: op het doorlevende, kennende subject (Ik) betrokken, hiertoe behoorend, hiervan afhankelijk, hierdoor bepaald. — Een subjectieve uitspraak is b.v. : brandewijn is lekker, of : godsdienstig geloof strijdt met de wetenschap. Zich niet laten beheerschen door vooroordeelen, maar „zakelijk” oordeelen, zoo oordeelen en waardeeren als een onbevangen persoon het doen moet, geldt dan omgekeerd als „objectief”. — Vroeger, bij de Scholastieken en nog in het begin der nieuwere wijsbegeerte, hadden de termen subjectief en objectief juist den tegengestelden zin.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk