Parallelcirkels of parallellen - (sterrek.). Elke groote cirkel op de sfeer heeft zijn p., kleine cirkels waarvan het vlak evenwijdig is aan het vlak van den grooten cirkel. Meestal bedoelt men met p. de p. van den evenaar: zij vormen met de declinatiecirkels het meest gebruikelijke coördinatenstelsel aan den hemel. De p. van de ekliptika heeten wel breedteparallellen.
Die van den horizon heeten almukantarats; de naam hoogteparallel wordt bij zeelieden wel voor den cirkel van Sumner gebruikt. Op de aarde hebben de op één p. gelegen plaatsen dezelfde geografische breedte; de voornaamste p. zijn hier de keerkringen en de poolcirkels.
