Palma - (Jacopo, eigenlijk Negreti, genaamd il Vecchio), geboren te Serinalta bij Bergamo in 1480, gestorven 1528; een van de leerlingen van Bellini, aan wien hij zich nauw aansluit. Toch hebben zijn composities iets vrijers en bovendien mag men als een vondst van hem beschouwen de in breed formaat gecomposeerde schilderijen met de voorstelling van de Heilige Familie of van een Santa Conversazione, die als typische Venetiaansche schilderstukken bekend geworden zijn. Zijn kunst gaat zelden buiten het reëele, nooit in het droomerige over, zooals bij zijn tijdgenoot en medeleerling van Bellini, Giorgione. Dit geeft aan zijn altaarstukken, die bovendien op het stadsbeeld van Venetië geïnspireerd zijn iets wereldlijks en iets blijmoedigs tevens.
Want Palma geeft een bijzondere charme aan zijn vrouwenfiguren, waarvan ook zijn portretkunst getuigt. In de statig uitgedoste Venetiaansche hoeft hij meermalen het type gegeven van een geïdealiseerde portretkunst van de 16de eeuw in Italië. Talrijk zijn de werken, die tot ons zijn gekomen, zoowel in Italië als in buitenlandsche musea. — Litt. en opgave der voornaamste stukken bij J. Burckhardt, Der Cicerone, dl. III en Muther, Geschichte der Malerei dl. I (Berlijn 1912); M. v. Boehn, Giorgione und Palma Vecchio (Bielefeld und Leipzig 1905).
