Oxaalzuur - of Zuringzuur, COOH—COOH + 2 H20, tweebasisch zuur, komt als natriumzout voor in Salsola- en Salicornia-soorten, als kaliumzout in Oxalis- en Rumex-soorten, als calciumzout in cellen van verschillende planten. Soms als zeer fijne naalden (raphiden), b.v. in vele korstmossen. Ook in het dierenrijk, o. a. in urine, in galsteenen, in rupsen, komt het voor, terwijl de mineralen Whewelliet en Oxaliet er eveneens uit bestaan. O. ontstaat bij oxydatie van tal van organische stoffen met salpeterzuur, bijv.
uit suiker. Technisch wordt o. bereid door harsvrij hout in den vorm van zaagsel, te smelten met een mengsel van kaliumhydroxyde en natriumhydroxyde of het eerste alleen. Men bezigt bijv. 4 dl. kal.hydr. met 6 dl. natr.hydr., en verhit hiermee tot 240—250° C. Hierbij ontstaat in hoofdzaak natriumoxalaat, dat door zijn geringe oplosbaarheid gemakkelijk uit de oplossing kristalliseert. Met kalkmelk wordt dit omgezet in calciumoxalaat, en dit met zwavelzuur in het o. Men krijgt zoodoende uit 100 K.G. geheel droog hout omstreeks 80 K.G. gekristalliseerd o. Bij lagen prijs van mierenzuur kan dit somtijds met voordeel worden overgevoerd in o., door het bij 250° te verhitten met gesmolten natriumhydroxyde. Gewoonlijk echter voert men voordeeliger o. in mierenzuur over (z. d.) Het o. wordt gebruikt in de textielververij, bij het voorbereiden der huiden in de leerlooierij, voor het bereiden van mierenzuur en van het zuringzout. O. kristalliseert uit water met 2 mol. kristalwater; bij verhitting verliezen de waterhoudende, bij 101° smeltende, kristallen dit en men verkrijgt het watervrije o., dat bij 190° smelt. Bij voorzichtige verhitting sublimeert dit; sterker verhit ontleedt het in mierenzuur en koolzuurgas of in kooloxyde, koolzuurgas en water.
Met zwavelzuur verhit geeft o. de laatst genoemde stoffen. Met glycerine verwarmd op 100°, ontstaat er mierenzuur. Watervrij o. met 2 mol. phosphorpentachloride geeft oxalylchloride, COC1.COC1, als een bij 64° kokende vloeistof. O. is evenals zijn oplosbare zouten zeer vergiftig. Als tegengif wordt kalkwater of magnesia aanbevolen. Door kaliumpermanganaat-oplossing in tegenwoordigheid van zwavelzuur wordt o. gemakkelijk geoxydeerd, waarbij de kleur van het permanganaat verdwijnt.
