Osmium, - een van de platina-metalen, in 1803 door Tennant ontdekt en aldus genoemd wegens den sterken reuk van zijn oxyde. Het is een van de nooit ontbrekende begeleiders van het platina in zijn ertsen, waarin het o. a. met iridium tot osmiridium verbonden voorkomt. Dit osmiridium blijft bij het oplossen van het erts in koningswater als onoplosbaar bestanddeel. Het is in vrijen toestand een zeer hard en broos metaal, dat uiterlijk gelijkt op zink.
Het s. g. is 21,4, het hoogste, dat men kent. Het smeltpunt bedraagt ongeveer 2590°. Aan de lucht verhit verbrandt het tot 0s04, een uiterst giftige stof, die zeer prikkelend op -de slijmvliezen, o. a. die van de oogen, werkt. De oplossing van dit tetroxyde in water, die neutraal reageert en ten onrechte osmiumzuur wordt genoemd, wordt in de microscopie gebruikt, daar door organische stoffen zwart osmium daaruit wordt afgescheiden. In zijn overige verbindingen vertoont het o. van de platinametalen het meeste overeenkomst met het ruthenium.
