Ertsen heeten, in den toestand, waarin zij uit groeve of mijn gewonnen worden, de nuttige delfstoffen, waaruit een metaal wordt afgescheiden. Zij bestaan soms uit een enkel mineraal meestal uit een inhomogeen aggregaat van mineralen nl. uit een gesteente of uit den geheelen inhoud van een ertsafzetting. Een enkel of hoogstens enkele weinige mineralen zijn in zulk een aggregaat de dragers van het gezochte metaal en deze mineralen ontmoeten wij in de e. van dit metaal telkens opnieuw; zij zelf worden daarom in de mineralogie ook als e. onderscheiden.
Den eisch van ontginbaarheid, welke het begrip van e. in technischen zin insluit, stelt de mineraloog niet. Ieder mineraal, dat een der gebruiksmetalen als hoofdbestanddeel bevat, wordt door hem erts genoemd, vooral wanneer het ondoorschijnend is en metaalglans heeft. De belangrijkste e. zijn onder de afzonderlijke metalen opgesomd.
