Nimrod - Vlgs. de oud-Hebreeuwsche sage een der eerste vorsten van Babylonië, tevens stichter van Assyrië’s hoofdstad. Daarnaast heet hij „een geweldig jager voor Jahwe’s aangezicht”, Gen. 10, 8—12. Ten onrechte is hij in verband gebracht met een Egypt.-Libyschen heros of met Gilgamesj (het „Nimrod-epos” = het Gilg. epos) of met Naram-Sin.
Zijn naam is de Hebr. vervorming van Nim-oerta of Nin-oerta (vroeger gelezen NIN-IB), d. i. een oud-Assyr. en Babyl. god van jacht en oorlog. Terecht vermoedt men, dat de Joden den naam Nim-oerta in verband brachten met het Hebr. werkwoord mardd = „weerspannig zijn”, nimrod = „wij zullen weersp. zijn”.
