Mancipatio

betekenis & definitie

Mancipatio - aloude plechtige vorm van koop bij de Romeinen: zij geschiedde „per aes et libram” ten overstaan van 5 burgers als getuigen, waarbij de libripens (houder van de weegschaal) een stuk koper (raudus, raudusculum) woog, de kooper het voorwerp of, waar het onroerende goederen gold, een symbool daarvan aangreep en een voorgeschreven formule uitsprak (Gaius I, 111). Het gebruik bleef in zwang ook toen in den tijd van gemunt geld de weging niet anders dan een schijnbetaling was geworden. Door m. konden slechts „res mancipi” worden verworven, d. i. gronden in Italië met hun inventaris, als slaven, last- en trekdieren; andere dieren en voorwerpen golden als „res nec mancipi” (pecunia).