Irisglas

betekenis & definitie

Irisglas - noemt men glas, dat in opvallend, en soms ook in doorvallend licht, een natuurlijke speling van spectraalkleuren vertoont. I. wordt verkregen langs twee geheel verschillende wegen: 1) door het glas te beschilderen met een zeer dun laagje van verschillende metalen en oxyden, gebonden aan een doorzichtig vloeimiddel, zooals Bismuthresinaat; 2) door het glas in gloeienden toestand eenigen tijd bloot te stellen aan de dampen van tinchloride, baryumnitraat, stontiumnitraat of bismuthnitraat. Langs beide wegen bereikt men, dat het glas bedekt wordt met een uiterst dun laagje van een vreemde stof (b.v. goud, resp. ontledingsproducten van het glas), zóó dun, dat dientengevolge interferentie van het licht in dat laagje optreedt. Zeer bekend is het Tiffanyglas. Het iris-effect ontstaat vanzelf, indien glas gedurende zeer langen tijd aan zwakke zuren wordt blootgesteld, en is daarom niet zeldzaam bij opgegraven glazen artikelen.