Tinchloride - tintetrachloride, SnCl4, is het eerst in 1605 door Libavius gemaakt, naar wien het Spiritus fumans Libavii wordt genoemd. Men krijgt het door inwerking van chloor op gesmolten of verhit tin. Het vormt een kleurlooze vloeistof, die bij 113° kookt, aan de lucht heftig rookt wegens het aantrekken van waterdamp, waarmede het vaste hydraten vormt. De oplossing in water dient in de ververij als mordans onder verschillende namen, als physik rosierzout.
Het vormt met verschillende andere zouten dubbelverbindingen, waarvan die met ammoniumchloride het meest bekend is. Zij ontstaat als een wit poeder van de formule SnCl4(NH4Gl)2 en draagt den naam pinkzout. Ook dit zout vindt in de katoendrukkerij als mordans toepassing. Al deze toepassingen van het vierwaardige tin berusten op de gemakkelijkheid, waarmede de zouten ervan worden gehydrolyseerd.
