Ibycus

betekenis & definitie

Ibycus - Gr. lierdichter uit Rhegium, leefde, evenals Anacreon, een tijdlang aan het hof van Polycrates van Samos, ± 520 v. C. Volgens de sage werd hij op reis naar Corinthe om de Isthmische spelen te bezoeken, door roovers gedood en riep een zwerm kraanvogels toe, zijn dood te wreken. Toen nu in den schouwburg één der moordenaars, op het gezicht dier vogels, onwillekeurig uitriep: „ziedaar de vogels van Ibycus”, werden de schuldigen ontdekt en gestraft. Van zijn gedichten, waarin hij schoone jongelingen verheerlijkte, zijn slechts onbeteekenende fragmenten over. Schiller heeft de sage in zijn bekend gedicht behandeld.