Anacreon - Grieksch lierdichter uit Teos, een havenstad in Ionië. Hij had den manlijken leeftijd bereikt, ten tijde datHarpagus, veldheer van Cyrus, Ionië ten onder bracht (540 v. C.), en begaf zich toen naar Samos aan het hof van Polycrates, waar hij tot den dood van den tyran bleef (622 v. C.) Vandaar begaf hij zich, reeds op hoogen leeftijd, op uitnoodiging van Hipparclitus naar Athene en hield zich daar aan het hof der Pisistratiden op tot hun val; werwaarts A. toen is gegaan is onzeker; volgens sommigen keerde hij terug naar zijn geboorteplaats, verliet deze weer na den opstand der Ioniërs tegen Darius onder Histiaeus en koos Abdera tot zijn verblijfplaats, waar hij volgens de legende op 85-jarigen leeftijd in een wijndruif zou zijn gestikt. Na zijn dood werd hem groote eer bewezen; de stad Teos voorzag hare munten met zijn beeldenaar, Athene richtte voor hem een standbeeld op en plaatste dit op de acropolis, enz.
De poëzie van A. is luchtig en los, zonder diepte van gedachte of van gevoel, zonder verhevenheid of vuur; liefde en wijn, dans en vermaak en zingenot zijn de lievelings-onderwerpen zijner muze; zijn taal is eenvoudig en neemt geen hooge vlucht, doch munt uit door bevalligheid. Al zijn zangen zijn geschreven in het Ionisch dialect. De weinige fragmenten zijn door Bergk uitgegeven in zijne Poetae lyrici; de z.g. Anacreonteia, die wij nog bezitten, zijn zwakke navolgingen uit verschillende, deels zeer latere tijden.
