Hunyadi - naam van een Zevenburgsch geslacht. De stamvader Woyh, een Walach van geringe afkomst, werd door keizer Sigismund wegens zijn verdiensten in den adelstand verheven en met de burcht Hunyadi in Zevenburgen begiftigd. Tot dit geslacht behoorden o. a. Johannes H., de zoon van Woyh. Na gestreden te hebben tegen de Hussieten in dienst van Sigismund, stond hij later in dienst van koning Wladislaw van Hongarije aan’t hoofd van diens troepen in den oorlog tegen de Turken, die hij versloeg bij Belgrado (1440) en Weiszenburg (1442).
Een poging van de Turken om Zevenburgen binnen te vallen, werd door hem verijdeld. Daarop een inval in ’t Turksch gebied ondernemende, overwon hij bij Nissa (1443), waardoor Servië vrij werd en Walachije onder heerschappij van Hongarije kwam. Een tocht tegen Constantinopel liep echter uit op de nederlaag bij Varna (1444). Een tweede inval in 1448 liep eveneens uit op een nederlaag (op ’t Lijsterveld, 1448), waarna Joh. in handen van de Serven valt en eerst door bemiddeling van den Hong. rijksdag in vrijheid wordt gesteld. Zijn laatste daad was ’t ontzet van Belgrado, dat belegerd werd door de Turken (1456). Hij stierf in 1456 aan de pest. — Matthias Corvinus H., zoon van Johannes H., geb. 1453, werd in 1458 tot koning van Hongarije gekozen, terwijl zijn oom Michael Szilagyi als rijksbestuurder zou optreden. M. wilde echter zelf regeeren, schoof zijn oom ter zijde en liet hem gevangen nemen, toen hij in verzet wilde komen. Een partij van ontevredenen vormde zich, die keizer Frederik III tot koning uitroepen.
Wanneer deze echter ziet, dat hij niet tegen M. opgewassen is, laat hij hem in ’t bezit van de kroon (1463), waarop M. in Stuhlweiszenburg gekroond wordt (1464). In den oorlog tegen George Podiebrad van Boheme wist hij zijn rijk uit te breiden met Moravië, Silezië en Lausitz (vrede van Olmütz 1479). Met Frederik III geraakt Matthias opnieuw in oorlog, wanneer de keizer een door M. verdreven aartsbisschop steunt. De keizer kan zich niet handhaven en in 1485 trekt M. Weenen binnen. Pogingen van den keizer zijn landen te herwinnen mislukten. Bij den vrede van Markersdorf behield M. Neder-Oostenrijk, Salzburg, Karinthië en Stiermarken.
In ’t binn. bestuur bevorderde M. kunsten en wetenschappen. Een universiteit werd er gesticht te Presburg. Handel en industrie begonnen zich te ontwikkelen. M. stierf in 1490. Met hem stierf het geslacht H. uit. — Litt.: Fraknoi, Matthias Corvinus König von Ungarn (1891) ; Schober, Die Eroberung Niederösterreichs durch M. C. (1879); Chassin, Jean d’Hunyade.
