Hephaestus

betekenis & definitie

Hephaestus - (Gr.), de Rom. Vulcanus, de god van het vuur, bij Homerus zoon van Zeus (Juppiter) en Hera (Juno) of bij lateren van Hera alleen, die hem bij zijn geboorte, omdat hij leelijk en kreupel was, in zee wierp, waar hij 9 jaren verborgen bleef. Onder de goden teruggekeerd, werd hij, toen hij zijn moeder tegen zijn vader te hulp kwam, door dezen bij den voet van den Olympus geslingerd en kwam op Lemnos terecht, waar de Sintiërs hem verpleegden. — H. wordt behalve op Grieksche vazen ook afgebeeld door een kop in het Vatikaansche museum, waarvan het origineel waarschijnlijk in de 5e eeuw v. Chr. vervaardigd werd, en die een breed, goedig gezicht onder een kegelvormig werkmanskapje vertoont.