Heilige oorlogen - in de oude Grieksche geschiedenis de volgens het Amphictyonenrecht, tot bescherming van den Apollotempel te Delphi en zijn bezittingen, tegen roofzuchtige naburen gevoerde oorlogen. De eerste heilige oorlog werd door Athene en den tiran Clisthenes van Sicyon van 600—590 v. C. gevoerd tegen Crissa, dat bedevaartgangers overlast had aangedaan; hij eindigde met de verwoesting dezer stad en ter viering van de overwinning werden de Pythische spelen hernieuwd. Den tweeden ondernamen in 448 de Spartanen tegen Phocis; deze heilige oorlog wordt evenwel dikwijls niet medegeteld.
De derde (tweede) duurde van 355—346 en werd door de Thebanen begonnen, om onder het voorwendsel van Delphi te beschermen en onder het gezag der Amphictyonen, de Phocensen te onderwerpen, die beschuldigd werden de grenzen te hebben geschonden. Laatstgenoemden roofden 10.000 talenten uit den schat van den tempel, verdedigden zich met hardnekkige dapperheid en werden eerst overwonnen door Philippus van Macedonië, die zich met de Thebanen verbond. De vierde (of derde) werd in 339—338 gevoerd door koning Philippus, in opdracht der Amphictyonen, tegen Amphissa, dat beschuldigd was van schending van het gebied des tempels en in 338 verwoest werd.
