Gerechtelijke geneeskunde - is de wetenschap, welke bepaalde vragen bestudeert, die zich bij de rechtspleging voordoen en tot welker beantwoording de rechter de hulp van den arts noodig heeft. Voor den arts zal het dus, wil hij in g. g. vragen advies kunnen geven, noodig zijn, zich in kennis te stellen van alles wat op de rechtspraak betrekking heeft voorzoover hij daarbij betrokken is. De rechtbank kan de hulp van den geneesheer inroepen voor de beoordeeling van:
1) levende personen, 2) lijken, 3) vindplaatsen van lijken en 4) al datgene, wat met eventueele misdaad in verband kan staan en waarvoor geneeskundig advies noodig kan zijn. Wat de levende personen betreft, zullen voor den rechter van belang kunnen zijn het onderzoek naar den toestand en de functie der geslachtsorganen, de maagdschap, de vruchtbaarheid, de aanwezigheid van zg. hermaphroditisme, de aanwezigheid van zwangerschap, een plaats gehad hebbende geboorte of afdrijving (gerecht, verloskunde), verwondingen, enz. Een belangrijk onderdeel vormt het onderzoek naar de geestvermogens, de toerekeningsvatbaarheid (gerecht, psychiatrie). Zie ook GERECHTEL. ANTHROPOMETRIE. — Bij lijken zal natuurlijk de vraag overheerschen in hoeverre aan een gewelddadigen dood gedacht moet worden en zoo ja, op welke wijze de dood veroorzaakt is. Van groot belang kunnen hierbij natuurlijk ook de plaats en de omstandigheden zijn, waaronder een lijk gevonden is. — Eindelijk zal het onderzoek en de voorlichting door den arts te hulp geroepen worden voor de beoordeeling van al datgene, wat met een misdaad, een moord in verband kan staan. Hiertoe behooren het onderzoek van voorwerpen, kledingstukken op de aanwezigheid van zaad of van bloed. Het scheikundig onderzoek, zoowel van bv. maaginhoud of darminhoud op bepaalde stoffen, bv. voedingsmiddelen of vergiften, het onderzoek van lijken op vergiften (vergifcigingsdood) enz. heeft zich tot eene gerechtelijke scheikunde ontwikkeld.
