Garborg - (Arne), Noorsch schrijver, geb. 1851 inThime in Noorwegen, was eerst onderwijzer,daarna journalist en ambtenaar. Hij trok heteerst de aandacht met een studie over Ibsen,Henrik Ibsens Keiser og Galilaeer, 1873. G. waseen vurig aanhanger van de „maaP’-partij,die geen Deensch, maar zuiver Noorsch wildeschrijven en verkondigde zijn ideeën daarover inDen ny-norske Sprogog Nationalitetsbevaegelse,1877 (De nieuw-noorsche taal- en nationalebeweging) en het tijdschrift Fedraheimen (hetVaderland).
Hij schreef vele sombere novellenover den boerenstand en naturalistisch getinteromans met fijne psychologie en uitnemendenatuurbeschrijvingen. In verschillende romanswilde hij doen uitkomen, dat de boeren de krachtvan Noorwegen zijn en dat het land liever eenboerenarbeidersstaat dan een ambtenarenrijkmoet worden. En Fritenkjar, 1878 (een vrijden-ker), de roman van een vrijdenker voor wienin de Noorsche maatschappij geen plaats is,Bondesludentar, 1883 (boerenstudenten), Mann-folk, 1886 (mannen), roman uit de Kristiania-bohême, Hjaa hu Mor, 1890 (bij moeder thuis),Trcetle Mcend, 1891 (afgematte menschen),Fred, 1893 (vrede) en de bundels Forteljingar ogSogur, 1886 (vertellingen en verhalen), Kollbot-lenbrev, 1890 (brieven van K.). Ook schreef G.eenige drama’s en een studie over Jonas Lie,(1893).
