Dido - ook Elissa genaamd, was de dochter van Belus of Agenor, koning van Tyrus, en vluchtte, toen haar broeder Pygmalion haren man Acerbas (Sychaeus) had vermoord, naar Afrika, waar zij Carthago stichtte met den burcht Bursa (bet. „ossenhuid”). Om het huwelijk met den barbaar Iarbas te ontgaan, doodde zij zichzelve op den brandstapel, waarna zij als godin werd vereerd. Vergilius brengt in zijne „Aeneïs” Dido (880 v. C.) en Aeneas (1180 v. C.) als tijdgenooten bijeen en laat D. uit teleurgestelde liefde voor Aeneas op den brandstapel sterven.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
