Conrart (Valentin), Fr. letterkundige, geb. en overl. te Parijs (1603-1675). Alhoewel hij calvinist was en het tot zijn dood bleef, onderhield hij vriendschapsbetrekkingen met menschen van allerlei overtuiging, zelfs met geestelijken en prelaten. In zijn huis ontving hij geregeld de voornaamste letterkundigen van zijn tijd: Chapelain, Godeau, Gombault, Habert, Malleville, Serizay en vele anderen. Uit dit geleerde gezelschap ontstond in 1634 de „Académie française”, waarvan C., die merkwaardigerwijze geen woord Latijn kende, tot „Secrétaire perpétuel” gekozen werd.
Hij was daarentegen goed op de hoogte van het Italiaansch en het Spaansch. De officiëele brieven van de Académie wist hij in sierlijken en waardigen vorm op te stellen; aan het bijhouden van de registers van het geleerde genootschap besteedde hij, helaas! minder zorg, zoodat men bij zijn dood tot de zeer onaangename ontdekking kwam, dat van de verslagen en andere bescheiden, behoorende tot het tijdperk vóór 13 Juni 1672, zoo goed als niets bewaard was gebleven. Wat hij in proza en poëzie geschreven heeft, is onbeduidend. Belangrijker zijn de „Papiers de Valentin Conrart” (Catalogue des manuscrits de la Bibliothèque de l’Arsenal, no. 18), die een menigte bijzonderheden bevatten over de geschiedenis en het letterk. leven van zijn tijd.
