Brunot - (Ferdinand), Fr. romanist, geb. te SaintDié (Vosges) in 1860. In 1879 werd hij leerling der „Ecole normale”, was eenigen tijd leeraar bij het middelbaar onderwijs en kreeg in 1883 een benoeming als „maître de Conférences” aan de letterk. faculteit te Lyon. Als academisch proefschrift leverde hij een Etude sur la doctrine de Malherbe d'après son commentaire sur Desportes (1891). In hetzelfde jaar werd hij als „m. de conférences” overgeplaatst aan de Sorbonne.
In 1900 volgde hij Petit de Julleville op als hoogleeraar in de Fr. taal. Zijn hoofdwerk, waarvan de laatste deelen nog niet verschenen zijn, is getiteld: Histoire de la langue française des origines à 1900. Het is een uitbreiding van zijn geschiedenis van de Fr. taal, voorkomende in Petit de Julleville’s „Histoire de la langue et de la littérature françaises”, verschenen te Parijs van 1894 tot 1900. Hij toonde ook belangstelling in methodologische vraagstukken en hield in de letterk. faculteit te Parijs eene reeks lezingen over het onderwijs in de Fr. taal op de lagere school (1908—1909), in druk verschenen onder den titel: l'Enseignement de la langue française, ce qu'il est — ce qu'il devrait être.
