Borstel, bij zoogdieren korte, stijve en dikke bovenharen, zooals bijv. bij het varken en knaagdieren voorkomen. Bij verschillende lagere dieren spreekt men somtijds ook van borstels, b.v. bij wormen (borstelwormen), maar dit zijn dan chitinestaafjes, die niets met de genoemde echte borstels (haren) te maken hebben. — In ’t bijzonder spreekt men van b. bij het varken. Die langs den rug bij het inlandsche varken zijn het langst en dikst.
Het oorspronkel. inlandsche varken had b. van 13-15 c.M. Hoe meer het varken echter veredeld is, des te korter en fijner worden de haren. Het Yorkshire-varken en het Duitsche edelzwijn, rassen, welke in Nederland veel gefokt worden, hebben weinig b. Voor het maken van gereedschap (schuiers of borstels, kwasten) worden vooral varkensb. gebruikt.
