Ares - (bij de Romeinen Mars) de Grieksche oorlogsgod, zoon van Zeus bij Hera. Homerus schildert hem als den woesten oorlogsgod, die het strijden bemint om het bloedvergieten en om het moorden en zich verlustigt in onstuimige gevechten, in onafzienbare slagvelden. Hij heeft het twistziek en onverzoenlijk karakter zijner moeder geërfd. Hunkerend naar oorlog en zonder gevoel voor recht, stormt hij van de eene partij naar de andere, vergezeld door zijne zuster Eris en zijne zonen Deimos en Phobos (vrees en schrik).
Daarom is hij zelfs zijnen vader de meest gehate der goden, en Athene, de godin van het geregeld gevecht, is zijne verklaarde vijandin, die steeds de overwinning op hem behaalt. Deze opvatting van Homerus is in lateren tijd dezelfde gebleven, hij is de mannenverdelgende oorlogsgod, wien het onverschillig is, voor wien hij strijdt. In den lateren Homerischen hymnus op Ares daarentegen, die den god tevens met de planeet van dien naam vermengt, heet hij de beschermer van den Olympus, vader van de met eere behaalde overwinningen, helper van Themis en wordt hij voorgesteld als een strijder voor hoogere belangen. Ares, de krachtvolle oorlogsgod, was de vriend en minnaar van Aphrodite; bij haar verwekte hij Harmonia (Eendracht), Eros en Anteros, Deimos en Phobos. De dienst van Ares was over ’t geheel in Griekenland weinig verbreid; ook standbeelden van hem waren schaarsch, talrijker bij de Romeinen. Hij werd afgebeeld als een jeugdig, krachtig man, met breede borst, sterke schouders en donkere gelaatstrekken, al of niet met een helm op het hoofd. Met Ares werd de Romeinsche krijgsgod Mars (Mamers, Mavors) vereenzelvigd. Deze was een der voornaamste Romeinsche staatsgoden en vormde met Jupiter en Quirinus eene vereeniging van een drietal oorlogsgodheden, in wier bescherming de staat stond en die in den slag om de overwinning werden aangeroepen.
Als vader van Romulus was hij de stamvader van het krijgshaftige volk, dat hij door den krijg tot de wereldheerschappij bracht. Als krijgsgod draagt hij den bijnaam Gradivus, die in den strijd vooruit rukt, en Quirinus, den speergod. Ook is hij de beschermer der kampspelen met oorlogspaarden. Zoo werden te zijner eere op 27 Februari en in de eerste dagen van Maart de Equiria gevierd. En even als de Grieksche Ares langzamerhand van een natuurgodheid een krijgsgod geworden is, zoo berust ook de voorstelling van Mars als krijgsgod op een breederen grondslag. Mars was ook sedert overouden tijd een god, die tot de natuur in menige betrekking stond, die niet alleen de menschen voor schade, maar ook de akkers voor verdorring en de kudden voor pest en wolven bewaarde. In het gevolg van Mars waren zijn vrouw, Neriene (sterkte), de Molae (krijgsgevaren) enz. De wolf en de specht waren de hem geheiligde dieren.
