Anastasius I dicoros - keizer van Byzantium, van 491 tot 518; geb. omstreeks 430 te Dyrrachium, bekleedde hij allerlei waardigheden aan het hof ten tijde van keizer Zeno; na diens dood huwde hij op 60-jarigen leeftijd met diens weduwe en besteeg in 491 den troon. Na een zesjarigen oorlog bracht hij de roofzuchtige Isauriërs tot onderwerping, en daarmede den broeder van Zeno, Longinus, die aanspraak op den troon maakte en overal opstanden zocht te verwekken. Om Constantinopel tegen de invallen der Bulgaren te beschermen, omringde hij deze stad in 512 met muren, en legde een vestinglinie aan van de zee van Marmora tot aan de Zwarte Zee.
Als aanhanger van Eutyches vervolgde hij de orthodoxen. Hij had gedurende zijn regeering verschillende opstanden te dempen, waaronder de ernstigste was die van 514, onder leiding van Vitalianus, die de terugroeping eischte van den verbannen patriarch Macedonius. Hij overleed in 518.
