m. (-en), 1. mannelijk rund;
2. (iconografie) symbool voor kracht en geduld ⓔ.
ⓔ De stier gold in verscheidene culturen als heilig dier, en wel als representant van vruchtbaarheid en wilde kracht. Hij komt als zodanig voor in Egypte (apis), Mesopotamië (maangod Sin als stier), Kanaän (Baäl als stier), India (rijdier van de god Siva) en Griekenland (in de Dionysoscultus).
3. Stier, Taurus, noordelijk sterrenbeeld tussen 𝛼 = 3h20m 5h55m en tussen 𝛿 = 2°-+31°. De Stier is in Nederland en België ’s avonds zichtbaar in de winter. Het bevat 43 voor het blote oog zichtbare sterren, waaronder de fraaie rode ster Aldebaran (𝛼), de dubbelster 𝜗 en de veranderlijke ster 𝛾. De beide eerstgenoemde vormen met 𝛾, 𝛿 en 𝜀 de V-vormige groep van de Hyaden of Regensterren. Een nog duidelijker groepje vormen de zes Pleiaden (het Zevengesternte).
Als het 2e teken van de Dierenriem, het vak van de ecliptica tussen 30° en 60° lengte, is de Stier gelegen in het sterrenbeeld Ram.
