[→Oudgerm. hug, verstand], mannennaam, gedragen door o.a. een heilige en enige vorstelijke personen.
Hugo, heilige, *1024 Sémur, ♱28.4.1109 Cluny. Hugo werd in 1039 monnik en in 1049 abt te Cluny. Onder Hugo bereikten de →cluniacenzers hun hoogste bloei. Hij was een invloedrijk raadgever van o.a. paus Gregorius VII. Hugo werd in 1120 door paus Calixtus II te Cluny heilig verklaard. Feestdag: 29 april.
FRANKRIJK Hugo Capet, koning van Frankrijk (987—996), *ca.938, ♱996 Melun; oudste zoon van Hugo van Francië. Hugo Capet volgde zijn vader in 956 in Francië op. Hij onderscheidde zich in de strijd tegen de Noormannen, o.m. omdat hij belang had bij het bezit van Normandië. Na de dood van Lodewijk v werd hij tot koning van Frankrijk gekozen. Hij was de stichter van de dynastie der Capetingen (→Capet). De Karolingische troonpretendent, Karel, de oom van Lodewijk v, werd in 991 verslagen. Hoewel Hugo zich staande wist te houden ten opzichte van zijn leenmannen (hierin gesteund door de kerk, die door hem bevoordeeld werd), bleef zijn koninklijke macht beperkt.
LITT. F.Lot, Etudes sur la règne de Hugues Capet et la fin du 10me siècle (1903); R.Fawtier, Les Capétiens et la France (1942).
Hugo van Francië, (ook: Hugo de Grote, Hugues le Blanc), graaf van Parijs, later hertog van Francië (923-956), *ca.900, f956 Dourdan; zoon van koning Robert I. Hugo had als leenman van de zwakke Karolingische koningen aanzienlijke macht; hij stelde in 936 Lodewijk d’Outremer aan als koning en verkreeg Bourgondië. In 945 kwam hij tegen Lodewijk in opstand en liet hem pas vrij na interventie van keizer Otto I. Hij was lekeabt van verscheidene kloosters. Zijn zoon Hugo Capet volgde hem op.
ITALIË Hugo van Arles, koning van Italië (926-947), ♱947 Arles; zoon van graaf Theobald van Arles. Hugo werd in 911 graaf van Vienne en hertog van Provence en in 925 koning van Neder-Bourgondië. Hij streed om Italië tegen Boven-Bourgondië, aan welks koning, Rudolf 11, hij in 926 Neder-Bourgondië af stond in ruil voor Italië. Hij trachtte tevergeefs Rome en de keizerskroon te bemachtigen. Op het eind van zijn leven werd hij door keizer Otto I uit Italië verdreven.
LUIK Hugo van Pierrepont, prins-bisschop van Luik (1200-29), *ca.1165, ♱1229 Hoei. Hugo was aanhanger van de Welfen, waardoor zijn verkiezing tot prins-bisschop aanvankelijk betwist werd; deze werd tenslotte bevestigd door de pauselijke curie. Daarna kwam hij in conflict met Hendrik I van Brabant, die hij te Steps bij Montenaken wist te verslaan (1213). Hij stichtte vele kloosters en kerken, versterkte de stad Luik aanzienlijk en verwierf Sint-Truiden.
