v. (-en),
1.vaardigheid in de behandeling of bewerking van iemand of iets;
2. het spreken over, overweging, beraadslaging: handelingen over de herziening van de grondwet;
3. overeenkomst: handelingen en afspraken, ter beurze gesloten;
4. op zichzelf staande niet-werktuiglijke verrichting, daad: een onrechtmatige —; samenloop van feiten die als op-zichzelf-staande moeten worden beschouwd; bedrieglijke handelingen; geschrift of boek waarin verslag wordt gegeven van wat verhandeld is op een vergadering: Handelingen van de Tweede Kamer der Staten-Generaal;
5. (letterkunde) het handelen of doen (of de voorstelling daarvan) door de personen van een drama, een roman enz.; ook in toneelaanwijzingen: de valt voor in de zomer van enz.; eenheid van —, de eis dat er in een drama slechts één hoofdhandeling voorkomt.
