bn. en bw. (-er, -st),
1. in onderling gelijke verhouding (staand), in verhoudig tot elkaar gelijk, beantwoordend aan: het loon is niet — aan de inspanning; evenredige grootheden, die twee aan twee tot elkaar in dezelfde verhouding staan ;
2. waarvan of zó dat de delen met elkaar in overeenstemming zijn: zie evenredige vertegenwoordiging, van politieke partijen in verhouding tot hun sterkte.
WISKUNDE. Evenredig noemt men vier grootheden a, b, c, d wanneer a : b = c : d. Wanneer het verband van twee grootheden zodanig is dat bij vermenigvuldiging van de ene grootheid met een factor ook de andere grootheid met die factor wordt vermenigvuldigd, dan zegt men dat deze grootheden evenredig zijn. Zo is b.v. de omtrek O van een cirkel evenredig met de straal r, en de oppervlakte A evenredig met de tweede macht van de straal:
O = 2 𝜋r, A = 𝜋r2.
