[Gr. eune, bed, echo, vasthouden, beschermen], m. (-en), bedwachter, geheel of gedeeltelijk ontmande man.
In het vroege christendom kwamen er vrome mannen voor die zich ontmanden om ‘voorbeeldig’ te leven, maar de kerk veroordeelde dit. Nochtans berustte de positie van eunuchen aan het Byzantijnse hof, waar zij vaak grote invloed op de staatszaken hadden, gedeeltelijk op vrome motieven. De Arabische Abbasiden gebruikten eunuchen voornamelijk als haremwachters. Ook aan het Chinese hof hadden eunuchen vaak grote invloed.
