adequate veroorzaking - Bij de vraag door welke oorzaak een bepaald gevolg is ingetreden of een bepaalde gebeurtenis of handeling als oorzaak van een zeker gevolg beschouwd kan worden, kan men alles oorzaak noemen dat bij wegvallen ook het gevolg zou doen vervallen.
In de rechtswetenschap als normatieve wetenschap geldt met betrekking tot dit punt de leer van de adequate veroorzaking, hetgeen wil zeggen dat van de gebeurtenissen of handelingen, die bij wegvallen het vervolg doen vervallen, alleen die worden beschouwd als oorzaak, waarvan het gevolg redelijkerwijs was te voorzien. Bestrijders van deze leer stellen dat het geen causaliteitsleer is doch een aansprakelijkheidsleer. Verdedigers stellen hiertegenover dat bij elke causaliteitsleer wordt gezocht naar oorzaken, die vanuit een bepaalde gestelde vraag relevant zijn. De leer van de adequate veroorzaking geldt als oorzaakleer, bezien vanuit het oogpunt van aansprakelijkheid voor schade. Het blijft echter een vraag van causaliteit. Daarnaast staat de vraag of het achterliggende handelen gerekend moet worden onder wanprestatie of onrechtmatige daad en of in het laatste geval sprake is van schuld en dus van aansprakelijkheid voor de schade.
