(kil, hank, strang), voormalige rivierbedding die niet meer de hoofdstroom voert en aan een of twee kanten is afgesneden van de rivier. Soms maakt een oude rivierloop deel uit van het laatste deel van de loop van een beek of kanaal, dat in de rivier uitmondt.
Oude rivierlopen kunnen in de uiterwaarden liggen of achter de dijk. In het laatste geval staan zij vaak onder sterke invloed van het agrarisch beheer van het cultuurland. Als zij in de uiterwaarden liggen, hebben zij vaak grote natuurwetenschappelijke waarde. Er is dan een geleidelijke overgang van open water via allerlei verlandingsstadia naar bos. In een dergelijk milieu komen vele water-, moeras- en landplanten voor, die een erg gevarieerde levensgemeenschap vormen. Hierin leven tal van diersoorten, vooral veel water- en moerasvogels, verschillende soorten amfibieën en vele slakken en insekten.
Als er nog een open verbinding is met de rivier, is het water vaak erg belangrijk als paaiplaats voor vissen. Op den duur verlanden de oude rivierlopen echter.
Veel oude rivierlopen worden bedreigd door havenaanleg, het storten van vuil, bagger of puin, het lozen van afvalwater en een te zware recreatiedruk (sportvisserij).
Een voorbeeld van een oude rivierloop is de Kil van Hurwenen in Gelderland; deze is aangewezen als reservaat en is op die wijze veilig gesteld.
