tijdelijke Ned. wet waarin, vooruitlopend op de Wet bodembescherming, regels worden gesteld voor het op korte termijn opheffen of tegengaan van bodemverontreiniging of de gevolgen daarvan in gevallen waarin ernstig gevaar bestaat voor de volksgezondheid of het milieu. Bij een in 1980 per provincie gehouden inventarisatie was nl. vast komen te staan dat op talloze plaatsen in Nederland de kwaliteit van de bodem of het grondwater ernstig wordt bedreigt (o.a.
Lekkerkerk). De Interimwet, die in 1983 in werking trad, is in het leven geroepen om de meest spoedeisende gevallen te kunnen uitvoeren. Gedeputeerde Staten moeten jaarlijks een saneringsprogramma aan de minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer overleggen. In dat programma moeten met kostenramingen gegevens zijn opgenomen van alle voor sanering in aanmerking komende gevallen, evenals van gevallen waarvan onderzocht moet worden of, en zo ja, wanneer zij voor sanering in aanmerking komen. De minister kent de provincie in de door hem aanvaarde gevallen een rijksbijdrage toe voor de uitvoeringskosten. Gedeputeerde Staten geven de opdracht tot sanering of tot onderzoek. De Interimwet bevat financiële bepalingen op grond waarvan de betrokken gemeente een bijdrage in de kosten van nader onderzoek en sanering verschuldigd is en de minister gerechtigd is om die kosten te verhalen op degene door wiens onrechtmatige daad het geval van bodemverontreiniging is veroorzaakt.
