Gepubliceerd op 01-12-2020

emissie

betekenis & definitie

(uitworp), lozing, uitstoot of uitstraling van stoffen, organismen of niet chemisch gebonden energie. Bij industriële processen verstaat men onder emissie het vrijkomen van bij die processen betrokken componenten, die geloosd worden in de bodem, het water of de lucht.

Naast emissie van stoffen kent men ook die van geluid, straling en warmte.Wanneer de emissie vanuit een enkel punt (b.v. een schoorsteenmond) vrijkomt, spreekt men van een puntbron. Een aantal schoorstenen op een rij dicht bij elkaar vormt een lijnbron. Alle auto’s op een weg vormen te zamen ook een lijnbron. Een enkele auto vormt een bewegende puntbron. Wanneer de emissies over een groter oppervlak vrijkomen (b.v. die van de huisverwarmingen in een wijk; de stankemissie van een rioolwaterzuiveringsinstallatie), spreekt men van een oppervlaktebron. Bij emissies naar het oppervlaktewater is meestal sprake van een puntbron (het lozingspunt), behalve als de stof via het grondwater in het oppervlaktewater terechtkomt.

De emissie van verontreinigende stoffen kan incidenteel (ten gevolge van een ongeval) plaatsvinden of planmatig geschieden. De eerste categorie emissies treedt op na een ongeval of storing in de bedrijfsapparatuur. De emissie vindt dan b.v. plaats via veiligheidsventielen (en eventueel daarop aangesloten veiligheidssystemen), of via een breuk of lek. Gewoonlijk komt de verontreiniging zeer geconcentreerd (tot 100 %) naar buiten. Dat kan ook in vloeibare vorm zijn (b.v. bij een lek in een chloortankwagen), waarna de vloeistof in de grond dringt of verdampt.

Planmatige emissie vindt gewoonlijk plaats via schoorstenen, pijpleidingen of ventilatiekokers en uitlaten van motoren; op deze wijze moeten afvalstoffen worden geloosd. Gewoonlijk is de concentratie van de verontreinigende stoffen betrekkelijk laag. De planmatige emissie van afvalstoffen bij industriële produktieprocessen is nodig, doordat het niet mogelijk is te fabriceren met een rendement van 100 % (dit volgt uit de wetten van de thermodynamica). Er zal dus altijd sprake zijn van enig verlies, d.w.z. afval. In elke vergunning voor het voeren van een industrieel proces, afgegeven in het kader van de Hinderwet of van een milieuhygiënische wet, staat aangegeven hoeveel afval maximaal geloosd mag worden en op welke wijze. In sommige landen zijn hiervoor normen opgesteld (zgn. emissienormen).

Planmatige emissie kan dikwijls bestreden worden met behulp van de toegevoegde reinigingstechnieken, zoals afvalwaterzuivering of rookgasreiniging. Deze reinigingstechnieken gebruiken echter energie en leveren ook weer afvalstoffen op (resp. zuiveringsslib en gips).

Vanuit milieuhygiënisch oogpunt verdienen procesgeïntegreerde emissiebestrij dingen dan ook de voorkeur. B.v. het terugwinnen van de vrijkomende stoffen en het terugvoeren van deze stoffen in het produktieproces, het hergebruik van afvalwaterstromen en het benutten van afvalwarmte. Dit verhoogt het rendement van het produktieproces en verlaagt dus de produktiekosten, terwijl bovendien grondstoffen en energie bespaard worden.