Het geheel van beleidsmaatregelen die de negatieve gevolgen van etnische segregatie moeten tegengaan en integratie' van etnische minderheden moeten bevorderen. De laatste jaren wordt de roep om een actief spreidingsbeleid steeds groter, van de kant van politici, bestuurders, maar ook van tal van allochtone organisaties.
De nadelige effecten van etnische segregatie worden zeker in de grote steden steeds meer zichtbaar (zie concentratiewijk). Hoe meer contacten alloc htonen1' heb ben met autochtone Nederlanders in wonen, werken en onderwijs, des te bevorderlijker dat is voor hun integratie. Kinderen lopen minder snel een taalachterstand op als ze niet de gehele dag in hun eigen taal kunnen spreken, maar op school en straat omringd zijn door Nederlands sprekende kinderen.
De sociale en communicatieve vaardigheden die ze daardoor verwerven, verhogen hun kansen op de arbeidsmarkt. Vandaar dat juist veel allochtone ouders sterk voorstander zijn van een spreidingsbeleid. Een actief spreidingsbeleid zou zich vooral moeten richten op huisvesting en onderwijs. Gemeenten en woningbouwverenigingen zouden een actief woningtoewijzingsbeleid moeten voeren, gemeentebesturen zouden in samenspraak met onderwijsinstellingen moeten voorkomen dat er zwarte scholen ontstaan door allochtone kinderen te spreiden over verschillende scholen. In diverse gemeenten probeert men wel een spreidingbeleid te voeren, maar er zijn vaak politieke, praktische en ethische bezwaren.
Sommige politieke partijen zijn tegen een actief spreidingsbeleid, omdat dit de grondwettelijke keuzevrijheid van mensen zou aantasten. Volgens de grondwet hebben mensen vrijheid van onderwijs en niemand zou dus gedwongen kunnen worden zijn kinderen naar een bepaalde school te sturen. Als ethisch bezwaar wordt genoemd dat spreiding betekent dat je mensen op grond van afkomst en uiterlijke kenmerken zou dwingen ergens te wonen of onderwijs te volgen.
