Voluit: Charles Hugues Xavier Marie Sixte Louis Robert Jean Georges Benoit Michel Hertog van Parma en Piacenza, Prins de Bourbon de Parme. Geboren op 8 april 1930 in Parijs; zoon van prins Xavier de Bourbon de Parme en Madeleine de Bourbon-Busset; trouwde op 29 april 1964 met prinses Irene der Nederlanden, huwelijk ontbonden in mei 1981; vier kinderen: Carlos (1970), Jaime (1972), Margarita (1972) en Maria Carolina (1974).
De oudste zoon van Xavier de Bourbon de Parme (25 mei 1889 7 mei 1977) en Madeleine de Bourbon-Busset (23 maart 1898 1 september 1984) kwam in 1930 ter wereld. Carlos Hugo was bij geboorte Frans staatsburger. Zijn voornaam Charles (Carlos) werd pas later toegevoegd. Dit had te maken met het feit dat zijn vader Xavier in 1936 bij testament was aangewezen als ‘regent-pretendent’ van de Spaanse carlistische beweging. In lijn met die traditie moest de oudste zoon en beoogd kandidaat voor de Spaanse troon de naam Carlos (Charles) krijgen. Carlos Hugo bracht een deel van zijn jeugd door in het geboorteland van zijn vader, Italië.
Hij studeerde economie en rechten in Oxford en Parijs en volgde een militaire opleiding aan de cavalerieschool in Saumur. Daarna werkte hij enige tijd in Duitsland bij de Deutsche Bank.
Op 5 mei 1957 stelde Xavier zijn oudste zoon voor als kroonprins-pretendent (‘Prins van Asturië’) van de carlistische beweging. Carlos Hugo leidde dat jaar voor het eerst de jaarlijkse carlistenbijeenkomst. Om Spanje beter te leren kennen ging hij onder meer in 1963 een maand incognito werken in de mijnen van Asturië.
Na een tumultueuze verlovingsperiode trouwde Carlos Hugo op 29 april 1964 met de Nederlandse prinses Irene. Zij gingen in Madrid wonen en zetten zich daar allebei actief in voor de carlistische beweging. Op 20 december 1968 werd de Carlistische Partij echter verboden en werd Carlos als ongewenste vreemdeling (hij had geen Spaans paspoort) het land uitgezet. Het paar ging daarop in Parijs wonen. Carlos Hugo en Irene kregen vier kinderen, die alle vier in het Nederlandse Nijmegen werden geboren. Inmiddels had de Spaanse dictator Franco, op 22 juli 1969, Juan Carlos de Borbón y Borbón aangewezen als degene die te zijner tijd koning van Spanje zou worden.
Daarmee waren de kansen van Carlos Hugo op de Spaanse troon in feite verkeken desondanks zou hij zijn aanspraken nooit formeel opgeven. Op 22 november 1975, twee dagen na de dood van Franco, werd Juan Carlos beëdigd als koning van Spanje. Carlos Hugo was eerder dat jaar, op 8 april 1975, door zijn vader uitgeroepen tot leider van de Carlistische Partij. Onder zijn leiding ging de partij een andere, progressievere koers varen. Deze ommezwaai in socialistische richting leidde tot een scheuring binnen de partij en binnen het Huis Bourbon-Parma: Carlos’ moeder, zijn oudste zuster Marie-Françoise en zijn broer Sixte-Henri (Sixto-Enrique) vonden dat de beweging de conservatieve idealen trouw diende te blijven. Inmiddels was Spanje onder koning Juan Carlos I bezig een democratie te worden.
In juni 1977 werden de eerste vrije verkiezingen in meer dan veertig jaar gehouden. De Carlistische Partij van Carlos Hugo kon daaraan nog niet deelnemen omdat de partij pas na de verkiezingen wettelijk werd erkend. Een jaar later kregen Carlos Hugo en Irene toestemming naar Spanje terug te keren. Op 7 maart 1978 werden zij door het Spaanse koningspaar uitgenodigd voor een verzoeningslunch in het Zarzuela-paleis in Madrid. Carlos Hugo kreeg op 5 januari 1979 ook een Spaans paspoort. Dat was amper twee maanden voor de verkiezingen van 1 maart 1979, waaraan de Carlistische Partij wel mocht deelnemen.
De partij van Carlos Hugo haalde niet genoeg stemmen voor een zetel in het Spaanse parlement. Nadat ook de gemeenteraadsverkiezingen voor de carlisten rampzalig waren verlopen, legde prins Carlos Hugo op 28 april 1980 het partijvoorzitterschap neer én zegde meteen zijn partijlidmaatschap op. Na het mislukte politieke avontuur strandde ook het huwelijk met prinses Irene. In oktober 1980 keerde Irene met de vier kinderen terug naar Nederland. Op 26 mei 1981 werd door een rechtbank in Utrecht de echtscheiding uitgesproken. Hoewel de kinderen officieel aan Carlos Hugo werden toegewezen, zouden ze voorlopig bij hun moeder in Nederland blijven wonen.
Prins Carlos Hugo verhuisde naar de Verenigde Staten. Hij vestigde zich in Cambridge bij Boston en was als econoom verbonden aan Harvard University. Ook na zijn echtscheiding bleef prins Carlos Hugo intensief contact onderhouden met de Nederlandse koninklijke familie. Hij was aanwezig bij alle Oranje huwelijken en bij de bijzettingen van prins Claus, prinses Juliana en prins Bernhard. Met zijn kinderen bleef hij nauw verbonden. Bij het huwelijk van prinses Margarita met Edwin de Roy van Zuydewijn ontbrak de prins echter, aangezien hij het niet eens was met de keuze van zijn dochter.
