gevoel van onbehagen en vermindering van energie na inspanning. Vermoeidheid is een normale reactie; ze is een alarmsignaal en schakelt de → verdedigingsmechanismen van het organisme in.
Plotselinge vermoeidheid, bijv. na een lange tocht, verdwijnt snel met rust. Chronische vermoeidheid, die het gevolg is van een dagelijks terugkerende inspanning, daarentegen, duurt lange tijd en krijgt een → pathologisch karakter. Chronische vermoeidheid ziet men zowel bij de arbeider die in een lawaaierige werkplaats in een hoog tempo monotone arbeid verricht, als bij de zakenman of de moeder van een groot gezin. Zij is een rechtstreeks gevolg van hun drukke leven waarin zich steeds meer zorgen en werk ophopen. Het gevolg is uitputting van de zenuwen, die zich uit in algehele → asthenie (gebrek aan energie), onduidelijke pijn (in de rug, buik), moeilijkheden van verstandelijke aard (afdwalen van de → aandacht, → geheugenverlies), veranderingen in het slaappatroon en het humeur (prikkelbaarheid, pessimisme, angst, besluiteloosheid) en soms psychosomatische (maagzweer, hoge bloeddruk) of geestesstoornissen. Zenuwuitputting is een plaag van de hedendaagse tijd.
Men schat dat eenderde van de arbeiders neurotisch gedrag vertoont als gevolg van vermoeidheid. De behandeling bestaat voornamelijk in rust en buitenlucht, maar preventie vormt de ware remedie: het werk zodanig indelen, dat onnodig lawaai verdwijnt en er voldoende verlichting is, en een goede hygiëne betrachten, → Ergonomie.
