het domineren van een kant van het menselijk lichaam over het andere. Dit manifesteert zich vooral in de voorkeur van bepaalde mensen om bij precisiewerk één oog of één bepaald lichaamsdeel te gebruiken.
Er zijn verscheidene hypothesen om dit verschijnsel te verklaren opgezet: een anatomische, berustend op het feit dat het linker gedeelte van de hersenen meer bloed ontvangt; een sociologische, gebaseerd op een sociale waardering voor rechts, zelfs een psychoanalytische. Maar geen enkele van deze verklaringen bevredigt helemaal. Want er is geen duidelijk verschil in anatomische constitutie tussen mensen die rechts en mensen die links zijn; deze komen in gelijke verhoudingen bij alle rassen voor. Bovendien hebben nieuwere studies over richtingsvoorkeur aangetoond dat bij eenzelfde individu het domineren kan verschillen wat betreft oog en hand of voet. Men kan bijv. mensen tegenkomen die linksogig zijn, maar rechtshandig. Omdat men hier nog niet veel van weet, is het moeilijk het aandeel dat de opvoeding gehad heeft vast te stellen alsmede de rol van de fysiologie. Mensen zonder richtingsvoorkeur hebben veel moeite met het coördineren van hun bewegingen, en vooral, wanneer ze op school zitten, met het spreken of schrijven. → Dyslexie, → Linkshandigheid.
