domineren - Werkwoord 1. (ov) het meest nadrukkelijk op de voorgrond treden ♢ Het is belangrijk dat één oog niet te veel domineert. ♢ Het al of niet in de EU blijven domineerde de politieke discussie in Groot-Brittannië voor een lange tijd. Woo...

domineren - regelmatig werkwoord uitspraak: do-mi-ne-ren 1. de meeste macht of invloed hebben ♢ de smaak van gember domineert in dit gerecht Regelmatig werkwoord: do-mi-ne-ren ik domineer ...

[v. Lat. dominari = heersen; verwant met domare = temmen] 1 overheersen, beheersen; duidelijk op de voorgrond treden (bijv.: die toren domineert de stad, is overal zichtbaar; ook fig.: hij domineert in dit gezelschap); 2 domino spelen.

overheersen; domino spelen

[Lat.] (domineerde, heeft gedomineerd), 1. overheersen, sterk of het meest op de voorgrond treden: hij domineert zijn gehele omgeving; een dominerende trek in zijn karakter; die berg domineert de gehele streek, is van alle kanten goed zichtbaar; (scherts, zegsw.) domineren als een aal in de tobbe; 2. (muziek) de bassen domineren te veel, hoort men...

heersen, overheersen; overzien, bestrijken; ook: dominospelen.

Overheersen, op de voorgrond treden. In de erfelijkheidsleer betekent het dominant zijn.

(domineerde, heeft gedomineerd), (<Fr.-Lat.), 1. overheersen, sterk of het meest op de voorgrond treden: hij domineert zijn gehele omgeving; — die berg domineert de gehele streek, is van alle kanten goed zichtbaar ; — (fig.) domineren als een aal in de tobbe; 2. (muz.) de bassen domineren te veel, hoort me...

1 heersen, beheersen; overzien, bestrijken, beschieten kunnen; 2 (ook:) domino spelen.

I. gedomineerd (Fr. [Lat. dominari]: overheersen; op de voorgrond treden; den baas spelen; kunnen overzien; bestrijken). II. gedomineerd (dominospelen).