stoornis in het gedrag ten gevolge van een of andere dramatische situatie. Iemand wordt geheel en al beheerst door de angst die ontstaan is ten gevolge van een of andere traumatiserende gebeurtenis en reageert daarop, al naar gelang zijn aard, met geschreeuw, gesnik, een plotselinge dood of zelfmoord.
De angstreactie kan veroorzaakt worden door een ramp (het doorbreken van een stuwdam, aardbeving, schipbreuk enz.), maar ook, bij sommige mensen die hiertoe een zekere → aanleg hebben, door een minder tragische gebeurtenis (werkeloosheid, teleurstelling). Een adolescente van zeventien jaar bijv. doet nadat zij met een jongen is uitgeweest, een zelfmoordpoging. Het psychologisch onderzoek bracht aan het licht dat zij geschokt was door bepaalde te gewaagde liefkozingen van deze laatste, die aldus bij haar een verdrongen herinnering aan een verkrachting waarvan zij als kind het slachtoffer was geweest, opriep. Iedere ernstige, pijnlijke situatie kan als bijzonder frustrerend ervaren worden, (sterfgeval, gevangenisstraf, het verlaten worden enz.) en afwijkingen in het gedrag ten gevolge hebben, welke kunnen leiden tot psychotische stoornissen (geestesverwarring, → manie → melancholie), neurotische stoornissen (→ hysterie, → fobie) of psychosomatische stoornissen (astma, maagzweer, enz.). Gewoonlijk genezen reactiestoomissen snel, maar in het begin van de crisis moet men neuroleptica gebruiken en een welwillende en geruststellende houding aannemen ten opzichte van de patiënt om diens angst te verminderen.
