(geologie), ook: helling. Onder i. verstaat men den grootsten hoek (h), dien een lijn (1), in een hellende laag getrokken, met het waterpasvlak kan maken.
De lijn, die den grootsten hoek maakt, staat loodrecht op de strekking van de laag, d.i. de richting van de snijlijn van hellend vlak en waterpasvlak. I. (helling) enstrekking bepalen volkomen den stand van het hellend vlak in de ruimte.Aangezien de strekking loodrecht staat op het i., kan men volstaan met op te geven richting en bedrag van het i., dus bijv. N 60° O, 25°; meestal geeft men echter op richting van de strekking, het bedrag van het i. en benadert de richting daarvan, dus N 30° W, 25° N. Ook bij een breuk of een gang e.d. kan men van i. spreken. Jong
