gebrekkig

betekenis & definitie

bn. en bw. (-er, -st)

1. met een gebrek aan enig lichaamsdeel: een paard, mens; lopen.

Syn. kreupel, lam, mank.

2. fouten hebbend: een toestel.
3. onvolkomenheden hebbend: -e kennis; een betoog; iemands -e zijde.