(blok'ke:rən) (blokkeerde, heeft geblokkeerd)
1. [met een → blok (l 1) versperren]
a. Algm. versperring : een rij tramwagens blokkeerde de straat.
b. Inz. van de zeezijde insluiten met oorlogsschepen : een haven, de kust -.
2. meestal vklw. [van een → blok (II 2 a) voorzien] Boekdr. bij gebrek aan letter, voorlopig er een blokje in zetten.
3. Spoorw. een → blok (II 1) afsluiten. Tgst. ontblokken.
