Walging is het gevoel van afkeer en minachting jegens het gedrag van anderen, vaak met sterke emotionele en sociale implicaties.
Daden zoals incest, kindermisbruik of het verraden van eigen ouders roepen instinctief een diepe afkeer op, waardoor medeleven met de daders bijna onmogelijk wordt. Deze sterke afwijzing leidt vaak tot collectieve afkeuring en sociale uitsluiting van de daders.
Walging onder het publiek kan bewust worden opgewekt. Het nabootsen van een overgeven of braken waarschuwt het gehoor op een emotionele manier en wil walging en afkeer versterken. Zo'n lichamelijk symboolgebaar lijkt misschien vluchtig, maar is performatief en vaak zorgvuldig geregisseerd. Door middel van lichaamstaal en uitspraken kunnen haat en afkeer tegen specifieke personen en groepen zoals migranten, intellectuelen, genderdiverse personen of (on)gelovigen worden aangewakkerd.
Collectieve walging tegen bevolkingsgroepen ondermijnt medeleven en solidariteit. Gedeelde emoties zoals walging, angst en woede hebben een morele dimensie en kunnen worden misbruikt voor machtsdoeleinden. Het bewust zaaien van walging en afkeer kan leiden tot sociale en politieke uitsluiting van bepaalde groepen, wat de cohesie en het empathisch vermogen van de samenleving ernstig ondermijnt.
