Ecocide of natuurvernietiging is de bijna niet te herstellen destructie van de natuurlijke omgeving als gevolg van menselijke activiteiten. Ecocide betreft grootschalige beschadiging of vernietiging van ecosystemen en staat voor onaanvaardbare verwoesting van onze planeet.
Het verschil met genocide is belangrijk. Genocide is vooropgezet, terwijl ecocide vaak een onbedoeld gevolg is. Geen mens is erop uit het koraalrif of een heel oerwoud te vernietigen. Van opzettelijke planeetverwarming is geen sprake, en het vernietigen van ecosystemen gebeurt meestal zonder bewuste intentie. Het gebruik van cfk’s in spuitbussen en koelkasten, het ontbladeringsmiddel Orange in Vietnam en kwik bij goudwinning in Suriname waren geen weloverwogen daden van criminelen, maar resulteerden wel in ernstige milieuschade.
Ecocide overstijgt mensenrechten en gaat alles aan wat leeft: mensen, niet-menselijke dieren, schimmels, planten en meer. Het begrip vertoont overlap met het antropoceen, de tijd waarin menselijke activiteiten de dominante invloed op het klimaat en milieu zijn.
Ecocide wordt vastgesteld wanneer milieuschade onverantwoord groot blijkt, zoals de plasticsoep in oceanen, olievervuiling in Nigeria of massale bosbranden in de Amazone. Ecocide kan een land, transnationale of internationale organisatie pas serieus worden verweten als het destructieve gedrag niet verandert ondanks publieke kennis over de grootschalige schade. Voortdurend destructief gedrag getuigt van kwade trouw, aantoonbaar verwijtbaar gedrag en gebrek aan humanitaire solidariteit.
Ecocide verschuift van een politiek-opiniërende naar een meer transnationale-juridische betekenis. Voortgaande schade aan het milieu kan leiden tot persoonlijke strafrechtelijke vervolging van verantwoordelijken, waardoor ecocide steeds meer wordt erkend als een misdaad tegen de natuur.
