Deïficeren is immateriële gewichten aan materiële zaken geven. Deïficeren is fysische objecten een metafysische betekenis toekennen.
De onsterfelijkheid van Romeinse keizers en de Griekse mythe getuigen van vergoddelijking of deïficatie. De mens als kind van God binnen het christelijke geloof betreft de transitie van lichaam naar geest of van stoffelijkheid naar geloof. Dit vergoddelijken of vergoden is een beweging naar boven. Binnen spiritualiteit gaat het dan om een zoektocht naar een goddelijke verbinding en om het aangaan van een synergetische eenheid met Hogere Machten.
Milieubewegingen vertonen soms trekken van vergoddelijking. De bijna heiligverklaring van Anne Frank’s boom of van de blauwe walvis, de adoratie van stilte of de idealisering van schone lucht. Bescherming van Het Milieu of De Natuur wordt dan soms een heilige, bijna goddelijke opdracht.
Ver(af)goden of deïficeren is overdrachtelijk een beweging omhoog. Van materieel naar immaterieel. Een beweging omlaag is die van verdinglijken of reïficeren (= hogere abstracties 'aardse' handen en voeten geven). Van immaterieel naar materieel. Een evenwicht tussen bewegingen van boven naar beneden en van beneden naar boven (deïficeren resp. reïficeren) is van belang.