De Chinese hoofdstad Peking is een van de oudste nog bestaande steden van de wereld. Over de allervroegste geschiedenis van deze boeiende stad is weinig bekend.
Zeker is slechts, dat ze in 1000 v. Chr. al bestond en toen Yen heette. Peking heeft een zeer bewogen geschiedenis achter de rug. Om enkele voorbeelden te noemen: in 1215 werd de stad volledig verwoest door de Mongoolse horden van Dsjengis Khan, die na jarenlange strijd de beroemde Chinese Muur genomen hadden en het grootste gedeelte van het tegenwoordige China onder de voet liepen. Dsjengis Khan werd opgevolgd door Koeblai Khan. Deze bouwde Peking weer op en noemde haar ‘Grote Hoofdstad’. De ‘Grote Hoofdstad’ werd het middelpunt van het Mongoolse Rijk, dat zich later tot in Europa zou uitstrekken.In 1421 werd Peking (het woord betekent: Noordelijke Residentie) de woonplaats van de Chinese keizers. Ze bleef dat tot de grote revolutie van 1911, toen er een einde kwam aan de keizerlijke dynastie van China. In 1928 werd Peking als hoofdstad opgevolgd door Nanking. De naam van de staf werd toen veranderd in ‘Peiping’, hetgeen ‘Stad van het Noorden’ betekent. Na de laatste wereldoorlog en de definitieve overwinning van de Chinese communisten, werd Peking als hoofdstad in ere hersteld en herkreeg de stad haar oude naam.
Peking ligt op een hoogte van 37 m boven de zeespiegel in een vruchtbaar gebied. Ze bestaat uit twee delen: de Tatarenstad en de Chinese stad. De Tatarenstad is het interessantste gedeelte van Peking. Ze is onderverdeeld in de Hofstad, de Keizerlijke of Gele Stad en de Verboden of Rode stad.
De Tatarenstad is vierkant van vorm en is omringd met een 23 km lange muur, waarin zich negen poorten bevinden. In de Hofstad staat een sterrewacht uit 1279 en bevinden zich talloze tempels, torens en pagodes. De moeite waard in de Keizerlijke Stad zijn twee kunstmatige meren, die met een muur zijn omringd. De Keizerlijke Stad ligt in de Verboden Stad; behalve de meren liggen er het vroegere keizerlijke paleis en de keizerlijke bibliotheek.
Peking heeft op het ogenblik naar schatting zes miljoen inwoners. Voor een deel werken deze in de lichte industrie van de stad, die zich voornamelijk bezighoudt met de vervaardiging van porcelein, gekleurd glas, het slijpen van edelstenen, de zijdeteelt en de zijdeverwerking en het produceren van verbruiksgoederen.