Vijfhonderd jaar geleden bloeide in Midden-Amerika een hoogstaande Indianencultuur: die van de Maya’s.
Het Mayarijk strekte zich in noordelijke richting uit tot aan het schiereiland Yucatan; het omvatte verscheidene prachtige steden want de Maya’s waren behalve uitstekende pottenbakkers en edelsmeden ook zeer bekwame bouwmeesters.
Veel Maya’s waren landbouwers, gespecialiseerd in de verbouw van maïs; anderen waren werkzaam in de landbouw. De Mayapriesters waren niet alleen kenners van de godsdienst maar bestudeerden ook de sterren. Waarschijnlijk hebben deze priester-astronomen ook de Maya-kalender ontworpen. Zeker is in elk geval dat het zeer bekwame wiskundigen waren. Ze beschikten voor hun berekeningen over een soort beeldschrift, dat ze neerschreven op hertenleer of op een stof, die veel leek op papier en vervaardigd werd uit de vezels van een soort wilde vijgeboom. Verder ‘schreven’ ze ook op steen.
De Maya’s hadden geen paarden, geen ezels, geen lama’s en geen runderen. Ze beschikten evenmin over metaal dat geschikt was voor wapens en werktuigen. Zelfs het goud en het zilver, dat ze gebruikten voor het vervaardigen van sieraden, moest van ver worden aangevoerd.
Het Mayarijk bloeide verscheidene eeuwen lang. Daarna trokken de leden van dit volk zich terug uit hun steden in Midden-Amerika en vestigden zich op het schiereiland Yucatan. Daar lag hun hoofdstad Chichén Itza, waarvan de ruïnes tegenwoordig nog te zien zijn.
Veel Mayamonumenten lijken op het gebouw dat afgebeeld staat op een van de tekeningen bij dit artikel. De Maya’s geloofden dat de hemel bevolkt was met goden en bouwden in de richting van die hemel huizenhoge tempels. Trappen en pilaren van deze tempels zijn heel vaak versierd met gebeeldhouwde slangen. Mayalegenden vertelden namelijk dat slangenmensen met blonde haren de Maya’s geleerd hadden de bodem te bewerken.
Het ‘Plein van de ballen’ is een van de interessantste overblijfselen van Chichén Itza. Hoog tegen een muur bevindt zich een grote, stenen ring. Deelnemers aan het spel probeerden met hun elleboog of met het bovenste gedeelte van hun been een rubber balletje door deze ring te stoten. Dit geliefde Mayaspel sloeg de Spanjaarden met stomheid; ze hadden immers nog nooit rubber gezien en konden de veerkracht van het kleine balletje dan ook niet begrijpen.
De Spaanse veroveraars beroofden de Maya’s van al hun schatten en lieten Chichén Itza over aan het snel groeiende oerwoud.