Het expressionisme is een stroming in de moderne schilderkunst, die zich in het begin van de 20e eeuw begon baan te breken en in grote lijnen de opvolgster werd van het impressionisme. Expressionistische schilders ‘herscheppen’ in hun werken de natuur naar het beeld dat zij zelf in zich dragen.
Het gaat hun niet om een weergave van de buiten hen liggende dingen maar om de ‘expressie’ van hun eigen innerlijk, van hun eigen hoop en wanhoop, vreugde en verdriet, lofprijzing of verwensing.Het spreekt vanzelf dat iemand die de beelden of kleuren in hun schilderijen vergelijkt met de beelden of kleuren in de buitenwereld, de eerstgenoemde vervormd en dikwijls misvormd vindt. Deze tegenwerping snijdt echter tegenover de expressionisten geen hout, want zij willen de buiten hen bestaande wereld niet weergeven. Deze wereld is voor hen hoogstens een aanleiding om zich zelf tot uitdrukking te brengen.
De ‘vaders’ van het expressionisme waren de late impressionisten als Vincent van Gogh en Paul Cézanne. Schilders uit de expressionistische school zijn o.m. Georges Rouault, Henri Matisse, Maurice de Vlaminck, Oskar Kokoschka en Pablo Picasso. ‘Expressionisme’ is slechts een zeer algemene aanduiding van een grote stroming in de schilderkunst. Er zijn allerlei verschillen in te vinden, die dikwijls weer met aparte namen worden aangeduid: kubisme, dadaïsme, surrealisme. Expressionistische schilderijen behoeven niet altijd abstract te zijn, want ook al zijn de beelden niet geheel werkelijkheidsgetrouw, zij zijn meestal toch wel herkenbaar.
Het expressionisme heeft zich niet beperkt tot de beeldende kunst. Ook de letterkunde, de film en de muziek hebben er invloed van ondergaan.