Een fabel is een korte vertelling, die geschreven is met de bedoeling de lezer iets te leren en waarin altijd dieren de hoofdrol spelen; dieren natuurlijk die spreken, handelen en zich gedragen als mensen. De fabel is een zeer oude vorm van vertelkunst, die al in de verre Oudheid bedreven werd.
Een van de bekendste fabelschrijvers uit latere tijden is de Fransman Jean de La Fontaine. Hij is de geestelijke vader van zulke bekende fabels als ‘De vos en de raaf’, ‘De haas en de schildpad’ en ‘De wolf en het lam’.Sommige van die fabels schreef La Fontaine zelf; andere bewerkte hij van teksten van de eveneens bekende, Griekse fabeldichter Aesopus. Talloze gezegden uit onze taal zijn uit La Fontaine’s fabels afkomstig. ‘De druiven zijn zuur’ bijvoorbeeld is een uitdrukking uit de fabel ‘De vos en de druiven’. Daarin komt de vos langs een wijngaard, waarin sappige, rijpe druiven pronken. Reintje zou er dolgraag van willen snoepen - maar ze hangen te hoog, zodat hij tenslotte zijn plan moet opgeven. Terwijl hij afdruipt, mompelt hij: ‘Die druiven zijn mij te zuur; ze zijn goed voor lanterfanters’. ‘De druiven zijn zuur’ betekent bij ons, dat iemand niet wil laten merken hoezeer het hem spijt, dat hij iets niet heeft kunnen bemachtigen.